باکجه یا پکجه توسط اونجو سومین پسر جومونگ و سوسونو که خود موسس امپراتوری گوگوریو بود در سال ۱۸ قبل از میلاد مسیح بنیان گذاشته شد. باکجه به علاوهٔ گوگوریو و سیلا سه امپراتوری کره را تشکیل میدادند. پایتخت باکجه سئول امروزی بود. در سال ۶۶۰ م نیروهای متفق تانگ و سیلا باکجه را نابود کردند.

اونجو(اولین امپراتور باکجه)

پادشاه اونجو نخستین پادشاه باکجه (یکی از سه پادشاهی کره) بود. او فرزند پادشاه جومونگ موسس سلسلهٔ گوگوریو و بانو سوسانو بود و پادشاهی باکجه را بنیان گذاشت.




در سال ۱۹ پیش از میلاد یه سویا و یوری به گوگوریو بازگشتند و سوسونو که موقعیت پسرانش بهویژه بیریو را در خطر دید به همراه پسرانش گوگوریو را ترک کرد. دانگمیونگ (جومونگ) سربازان زیادی به او داد.
پس از حرکت سوسونو بیریو در میچاهول و اونجو در ویریسونگ ساکن شدند. اونجو با یکپارچه کردن مردم جولبون، باکجه یا پکجه را به وجود آورد سوسونو و گو مسئو دانگون مهرههای اصلی برپایی باکجه بودند. سوسونو مدتی بعد در میچاهول در گذشت. باکجه در محل امروزی سئول است

پادشاه گگوگوون (۳۷۱-۳۳۱ میلادی)، شانزدهمین امپراطور گوگوریو، شمالی ترین در میان سه امپراطوری کره ، بود. او پسر پادشاه میچئون و بانو Ju بود. گگوگوون در سال ۳۱۴ ميلادی وليعهد شد و پس از مرگ پدرش به سلطنت رسيد. در متون تاريخی چينی Suishu از او با نام امپراطور (Soyeol (Soyeol-j) ياد شده است. اما مشخص شد که اين يک اشتباه نسخه برداری از کتاب قديمی Weishu بوده، برای اينکه در همان زمان، Tuoba Yihuai، امپراطور lie از Dai State بود.
او در زمانی به سلطنت رسيد که امپراطوری بسيار ضعيف شده بود، و حکومت سستی داشت. او به يکی از ايالتهای Xianbei به نام Former Yan باج داد، بعد از اينکه آنها در سال ۳۴۲ ميلادی به پايتخت حمله کردند و ملکه وصيغه های سلطنتی را به اسارت بردند، و برای اينکه جسد پادشاه میچئون را بازگرداند.
پايتخت به طور موقت به پيونگ يانگ، که در حال حاضر پايتخت کره شمالی است، منتقل گرديد. در واکنش به گسترش امپراطوری جنوبی کره، باکجه، گگوگوون يک حمله ناموفق را در سال ۳۶۹ ميلادی رهبری کرد. پادشاه باکجه ، Geunchogo ، در سال ۳۷۱ ميلادی به گوگوريو حمله کرد و پسرGeungusu ،Geunchogo گگوگوون را در ميدان جنگ و در قلعه پيونگ يانگ کشت. او در گگوگوون دفن شده است.

او دختر خدای هان میک (دختر رییس قبیله هان میک) بود در زمان جنگ بویو با فرمانداریهای جیم یئون و یم دون که جز فرمانداریهای چهارگانه هان بودند. در هان میک شورشی ایجاد شد و رییس قبیله به دست رییس شورشیها که به گفتهٔ بعضی مورخین سوروک یا سولوک نام داشت کشته شد و سولوک یه سویا را در غاری زندانی کرد در همان زمان بود که شاهزادهٔ بویو جومونگ در زمانی که در حال پایه گذاری گوگوریو بود سولوک را کشت و هان میک را مطیع خود کرد و یه سویا را به قصر بویو برد. یه سویا در سال ۱۹ قبل از میلاد مسیح همراه پسرش یوری به گوگوریو بازگشت. و ملکهٔ گوگوریوسوسونو که موقعیت پسرانش را در خطر میدید گوگوریو را ترک و مقام ملکه را به یه سویا داد.

پادشاه چادائه (۱۶۵-۱۴۶ ميلادی)، هفتمين امپراطور گوگوريو ، شمالی ترين در ميان سه
امپراطوری کره، بود.

سابقه و بدست آوردن تخت پادشاهی

بر اساس کتاب سامگوک ساگی، او جوانترين برادر پادشاه سابق، تائجو بزرگ بود. گفته
شده، او شجاع و ظالم بوده است.
در طول حکومت برادرش، چادائه به طور موفقيت آميزی حمله سلسله هان چين را دفع کرد و
در دربار گوگوريو، صاحب قدرت شد. او سرانجام پس از حذف مخالفان خود، شامل "U BO" و
"Go Bok-jang"، تاج وتخت را از تائجو، که احتمالا" مجبور به کناره گيری شده بود،
دريافت کرد.

حکومت

چادائه، حتی پس از رسيدن به حکومت به تثبيت قدرت خود ادامه داد. در سومين سال
حکومتش، به دستور او دو پسر تائجو کشته شدند. او يکی از برادرانش را مجبور به
خودکشی کرد و جوانترين برادرش، Baekgo(پادشاه سیندائه) ، را اذيت و آزار می کرد .
بر اساس کتاب سامگوک ساگی، پيروی چندين حادثه طبيعی و ناآرامی عمومی، او توسط وزيرش
"Myeongnim Dap-bu" کشته شد. مطابق سامگوک يوسا، فرمانروای بعدی، پادشاه سیندائه،
تائجو و چادائه را به قتل رساند.

پادشاه تائجو (146-53 میلادی)، ششمین امپراطور گوگوریو ، شمالی ترین در میان سه
امپراطوری کره، بود. در بعضی از مواقع از او با نام پادشاه تائجو بزرگ نام برده شده
است. او پس از قتل پادشاه موبون به سلطنت رسید. در دوران حکومت پادشاه تائجو، بر
قلمرو گوگوریو افزوده شد و او یک حکومت مرکزی در امپراطوری ایجاد کرد. دوران حکومت
93 ساله او به نظر می رسد، دومین حکومت طولانی (از نظر مدت فرمانروایی) در میان
پادشاهان جهان است.

سابقه

تائجو، نوه دومین فرمانروای گوگوریو، پادشاه یوری ، بود. او پسر "Jaesa" ، رئیس
خاندان “Go” از دودمان “Kyeru”، یکی از 5 خانواده قدرتمند در دربار سلطنتی، و مادر
او اهل بویو بود.
گرچه، موبان منفور، پسرش را بعنوان ولیعهد معرفی کرده بود، بعد از مرگ او در سال 53
میلادی، دربار گوگوریو "Jaesa" را بعنوان پادشاه بعدی کاندید کردن. گفته شده به
خاطر سن بالا، "Jaesa" پیشنهاد آنها را رد کرد، و پسر هفت ساله او "Gung"، پادشاه
شد. ملکه بیوه به عنوان نایب السلطنه شاه جوان فعالیت نمود.

توسعه و تمرکز

پادشاه تائجو درطی اولين سال حکومتش، امپراطوری را با تبديل کردن 5 قبيله به 5
ايالت که توسط يک حکمران، که از ميان يکی از قبايل انتخاب می شد و تحت نظارت مستقيم
پادشاه بود و بر آنها حکومت می کرد، متمرکز کرد. بدين وسيله او اساس کنترل و نظارت
خانواده سلطنتی بر کليه امور نظامی، اقتصادی و سياسی را بنا نهاد.
پادشاه تائجو در سال 56 ميلادی ايالتهای شرقی اوکجه، 68 ميلادی "Galsa" و 72 ميلادی
"Jona" را تصرف کرد. او جهت انجام امور حکومتی در مرکز، افرادی
را از تمام کشور جذب نمود و برای قدرتمند کردن نظارت خانواده سلطنتی در سرتاسر کشور
مسافرت کرد.
او چندين بار با سلسله هان چين جنگيد و تجارت بين لی لانگ و هان را قطع نمود. در
سال 55 ميلادی، او دستور ساخت يک قلعه نظامی را در ناحيه "Liaodong" را صادر کرد.
پادشاه تائجو در سالهای 105، 111 و 118 ميلادی به مناطق مرزی چين حمله کرد. در سال
122 ميلادی، او با اتحاديه ماهان، در مرکز کره، و قبيله همسايه، Yemaek ، جهت حمله
به "Liaodong" پيمان بست. پادشاه تائجو با مهارت کشور گوگوريو را توسعه داد، او در
سال 146 ميلادی اقدام به يک حمله بزرگ ديگر کرد.

مرگ

در 94امين سال حکومت پادشاه تائجو، برادر جوانتر تائجو،"Suseong"، به سلطنت رسيد و
پادشاه چادائه گرديد. گرچه مطالب بيشتری در سامگوک ساگی يافت نشده،اما بر اساس
سامگوک يوسا، چادائه طولی نکشيد که توسط 2 پسر تائجو کشته شد.فرمانروای بعدی،
پادشاه سیندائه، برادر جوانتر و ناتنی تائجو و چادائه، در سال 165 ميلادی 2 برادرش
را به قتل رساند.
بر طبق سامگوک ساگی و سامگوک يوسا، تائجو در سن 119 سالگی فوت کرد. بعد از 93 سال
فرمانروايی، از او به عنوان پادشاهی که طولانی ترين طول عمر و حکومت را در تاريخ
کره کرده، ياد میشود

پادشاه موبون (53-48 میلادی)، پنجمین امپراطور گوگوریو ، شمالی ترین در میان سه
امپراطوری کره، بود.
بر طبق کتاب سامگوک ساگی ، تاریخچه سه امپراطوری کره در قرن 12، موبون بزرگترین پسر
سومین پادشاه گوگوریو ، پادشاه دائموسین بود. گرچه، موبون در هنگام مرگ دائموسین
ولیعهد بود، به علت جوان بودن ، برادر کوچکتر دائموسین به سلطنت رسید. موبون بعد از
مرگ مینجانگ، پادشاه شد.
هرچند، در کتاب سامگوک یوسا، از موبون به عنوان برادر بزرگتر مینجانگ نام برده شده
است. برطبق نوشته های کتاب سامگوک ساگی ، موبون دارای شخصیتی خشن و خودسر بود. او
خشم مردم معمولی را برانگیخت. در سال 49 میلادی، او به کشور هان چندین بار حمله
کرد، اما بعد از آن با هان یک معاهده امضاء کرد.
پادشاه موبون توسط یکی از صاحب منصان دربار به نام "Duro" کشته شد. او در "موبون
ون" دفن شده است.
پادشاه موبون، پسرش "Ik" را به عنوان ولیعهد معرفی کرده بود. اما پس از مرگ او ،
منازعاتی برای رسیدن به قدرت و تاج وتخت ایحاد شد. بعضی از محققان معتقد هستند که
موبون، آخرین نفر از نسل “Hae” بود که توسط دومین امپراطور گوگوریو، یوری بنا نهاده
شده بود و ششمین پادشاه، تائجو سلسله "Go" را ایجاد کرد. با عطف به گذشته ، دودمان
"Go" را با موسس گوگوریو، پادشاه جومونگ مرتبط دانسته اند

پادشاه یوری (۱۹ قبل از میلاد - ۱۸ میلادی) دومین فرمانروای گوگوریو ، شمالی ترین
در میان سه امپراطوری کره و بزرگترین پسر پادشاه جومونگ ، موسس امپراطوری گوگوریو
بود. برخلاف بسیاری از فرمانروایان کهن کره، سرگذشت زندگی او که در کتاب سامگوک
ساگی ثبت شده است، بسیار مشهور می باشد.

سابقه

یوری پسر پادشاه جومونگ ، موسس امپراطوری گوگوریو
بود. او همانند پدرش در جایی که او بزرگ شده بود در کنار مادرش بزرگ شد. یوری همراه
مادرش، بانویه سویا، در سال ۱۹ قبل از میلاد، برای دیدن پدرش به گوگوریو رفت.
پادشاه جومونگ ، یوری را به عنوان ولیعهد گوگوریو معرفی کرد. اونجو و بیریو (پسران
سوسونو)، در معرض خطر قرارگرفتن. سوسونو همراه پسرانش گوگوریو را ترک کرد و به سمت
جنوب رفت و کشور باکجه را تاسیس نمود، او مدتی بعد در "Michuhol" درگذشت. یوری بعد
از مرگ پادشاه جومونگ، پادشاه گوگوریو شد.


جانشین

پادشاه یوری در سال ۱۸ میلادی، بعد از ۳۷ سال حکمرانی، درگذشت و موهیول (دائه
موسین) فرمانروای گوگوریو، گردید.

به قدرت رسیدن شاه یوری

فرضیه اول : پسر جومونگ
نظریه رایج این است که یوری به عنوان پسر پادشاه جومونگ و بانو یه سویا جانشین او
گردید. یک توضح متداول برای تفاوت عنوان پدر و پسر در این است که، عنوان اصلی
جومونگ، "Hae" بوده، اما او پس از تاسیس امپراطوری گوگوریو آن را به "Go" تغییر
داده بود. در کتابهای سامگوک ساگی و سامگوک یوسا به این تغییر عنوان اشاره شده است.
فرضیه دوم : غصب تاج و تخت
در مطالعات تازه صورت گرفته، بعضی از تاریخ نویسان، یک سری نظرات، در ارتباط با
تاسیس گوگوریو ارائه کردند. آنها فکر می کنند که این احتمال وجود دارد که یوری، پسر
جومونگ نباشد و فقط یک غاصب تاج و تخت باشد.
نظراتی که منجر به این نتیجه گیری توسط این گروه از تاریخ نویسان شد شامل، مرگ
زودهنگام جومونگ، تفاوت عنوان ها، رفتار تند یوری نسبت به بعضی از افراد قابل
اعتماد جومونگ و تفاوت در روش های حکومتی آنها بود.
پادشاه جومونگ ، در سن ۴۰ سالگی درگذشت. همچنین تفاوت عنوان ها ممکن است به معنی
تغییر سلسله از خانواده Go به خانواده Hae باشد.
نکته قابل تامل دیگر، این حقیقت می باشد که اغلب افراد مورد اعتماد و نزدیک به
جومونگ تبعید و یا مجبور به استعفا شدند. به طور مثال می توان از هیوبو نام برد، که
در زمره اولین سه پیرو پادشاه جومونگ، برطبق اولین جلد گوگوریو از تاریخچه سه
امپراطوری (سامگوک ساگی)، بود. هیوبو، به طور پیوسته با روش پادشاه یوری که پی در
پی جهت شکار قصر را ترک می کرد، مخالفت می ورزید. او با اصرار زیاد از پادشاه در
خواست می کرد که با دقت بیشتری به مسائل مهم کشوری بپردازد.
اگرچه، خشم یوری افزایش پیدا کرد و هیوبو را مجبور به استعفا نمود، اما این ادعا
شاید خنثی شود با اثبات این حقیقت که همه افراد پادشاه جومونگ حذف نشدند. ژنرال بو
بو نو و اویی ، در بیشتر دوران حکومت پادشاه یوری به گوگوریو خدمت کردند و نقش های
فعالی را در امپراطوری ایفاد کردند. گوگوریو در زمان حکومت یوری آن سیاست قاطع و
گسترده ای که در زمان حکومت جومونگ وجود داشت را نتوانست نشان دهد.

نظریهٔ سوم: شمشیر شکسته

آخرین نظریه، به یک شمشر شکسته که در افسانه آمده است، اشاره می کند. بعضی از
مورخین این طور استباط کرده اند که، یوری یک قطعه از شمشیر شکسته جومونگ را پیدا
کرده و از او جهت فروپاشی حکومت جومونگ و به قدرت رسیدن خود استفاده کرده است. روی
هم رفته، این حقیقت که جومونگ ۵ ماه پس از رسیدن یوری فوت کرده، دلیل سوء ظن این
گروه ار مورخین است



بچه ها یکی از دوستان تو پروفم مطلبی رو گفتن که فکر کردم بهتره جوابشو این جا اعلام کنم درباره اینکه یوری پسر جومونگ بوده یا نه باید بگم
چندین نظریه است..چون توفیلم نمیتونستن همه ی نظریه هارو نشون بدن اونیو که به واقعیت بیشتر نزدیکه نشون دادن...خوب قضیه برمیگرده به چندین سال قبل از میلاد و امکانش هست داستان ها متفاوت باشه..الان مثلا خود ما با این که مسلمونیم و دینمونه برای خیلی چیزا چندین روایت متفاوت داریم...چون بحث تاریخیه به خاطر همین نظریه ها ی زیادی هست که منطقی ترش این بوده که یوری پسرش بوده